upscdream.in

ইন্দিৰা গান্ধী ভাৰতৰ প্ৰথম মহিলা প্ৰধানমন্ত্ৰী আছিল। তাই ১৯৬৬ চনৰ পৰা ১৯৭৭ চনলৈ আৰু পুনৰ ১৯৮০ চনৰ পৰা ১৯৮৪ চনত তেওঁৰ হত্যালৈ ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল। ইন্দিৰা গান্ধী জৱাহৰলাল নেহৰুৰ কন্যা আছিল, যি ভাৰতৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী আছিল। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যকালত ইন্দিৰা গান্ধীয়ে কেইবাটাও গুৰুত্বপূৰ্ণ নীতি ৰূপায়ণ কৰিছিল আৰু উল্লেখযোগ্য পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছিল যিয়ে ভাৰতত স্থায়ী প্ৰভাৱ পেলাইছিল। ১/ সেউজ বিপ্লৱ ইন্দিৰা গান্ধীৰ প্ৰশাসনৰ অন্যতম উল্লেখযোগ্য কৃতিত্ব আছিল সেউজ বিপ্লৱ ৰূপায়ণ। এই কৃষি কাৰ্যসূচীৰ উদ্দেশ্য আছিল আধুনিক কৌশল, উচ্চ উৎপাদনক্ষম শস্যৰ জাত আৰু উন্নত জলসিঞ্চন গ্ৰহণ কৰি খাদ্য উৎপাদন বৃদ্ধি কৰা। সেউজ বিপ্লৱে ভাৰতক খাদ্য উৎপাদনত স্বাৱলম্বীতা লাভ কৰাত সহায় কৰিছিল আৰু দেশখনক খাদ্যৰ অভাৱৰ পৰা জনসাধাৰণক খাদ্য যোগান ধৰিব পৰা জাতিলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছিল। ২/ বেংকৰ ৰাষ্ট্ৰীয়কৰণ ১৯৬৯ চনত ইন্দিৰা গান্ধীৰ চৰকাৰে ভাৰতৰ ১৪টা প্ৰধান ব্যক্তিগত বেংক ৰাষ্ট্ৰীয়কৰণ কৰে। ঋণৰ অধিক ন্যায্য বিতৰণৰ প্ৰসাৰ আৰু বেংকিং সেৱা যাতে সমাজৰ গ্ৰাম্য আৰু প্ৰান্তীয় শ্ৰেণীৰ মাজত উপনীত হোৱাটো নিশ্

ভাৰতৰ আটাইতকৈ কম জনসংখ্যাৰ ৰাজ্য? আপুনি জানেনে ভাৰতৰ কোনখন ৰাজ্য কম জনবসতিপূৰ্ণ, নাজানিলে আমি এই লেখাটোত ক'ম। ভাৰতৰ সৰ্বনিম্ন জনবসতিপূৰ্ণ ৰাজ্য ছিকিম। ছিকিম উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ এখন সৰু, পাহাৰীয়া ৰাজ্য, ইয়াৰ পশ্চিমে নেপাল, পূবে ভূটান, উত্তৰে তিব্বত আৰু দক্ষিণে ভাৰতৰ পশ্চিম বংগ ৰাজ্য। ছিকিম ৰাজ্যখনৰ আয়তন ৭,০৯৬ বৰ্গ কিলোমিটাৰ আৰু ইয়াৰ জনসংখ্যা প্ৰায় ৭ লাখ। গেংটক ছিকিম ৰাজ্যৰ ৰাজধানী আৰু সৰ্ববৃহৎ চহৰ। ১৯৭৫ চনত ভাৰতত যোগদান নকৰালৈকে ছিকিম এখন স্বাধীন ৰাজ্য আছিল।বৰ্তমান হিমালয়ৰ পৰ্বতমালা, ৰসাল বনাঞ্চল আৰু সুন্দৰ নদীকে ধৰি মনোমোহা প্ৰাকৃতিক দৃশ্যৰ বাবে চিকিম পৰিচিত। ৰাজ্যখনৰ তিব্বতী আৰু নেপালী ঐতিহ্যৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত অনন্য সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ বাবেও ইয়াৰ পৰিচিত। ছিকিম ৰাজ্যৰ অৰ্থনীতি বহুলাংশে কৃষি আৰু পৰ্যটনৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ় লৈ উঠিছে। ছিকিমত উৎপাদিত প্ৰধান শস্য হৈছে কুঁহিয়াৰ, চাউল, ঘেঁহু, যৱ আৰু শাক-পাচলি। ৰন্ধন আৰু ঔষধত ব্যৱহৃত মছলা ইলাচি উৎপাদনৰ বাবেও ৰাজ্যখন পৰিচিত। শেহতীয়া বছৰবোৰত ছিকিমে ইক’ টুৰিজিমৰ প্ৰসাৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে, যাৰ ফলত কেইবাখনো ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান আৰু প্ৰ

ভাৰতৰ আটাইতকৈ দীঘল নদী ভাৰতৰ আটাইতকৈ দীঘল নদী কোনখন? গংগা নদী ভাৰতৰ অন্যতম পবিত্ৰ আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ নদী। ইয়াৰ পাৰত বাস কৰা লাখ লাখ মানুহৰ জীৱনৰেখা হিচাপে পৰিগণিত হৈ দেশৰ ইতিহাস, সংস্কৃতি আৰু অৰ্থনীতিত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰি আহিছে। গংগা নদী ভাৰতৰ আটাইতকৈ দীঘলীয়া বৈ যোৱা নদী। গংগা নদীৰ মুঠ দৈৰ্ঘ্য ২৫২০ কিলোমিটাৰ। ই ভাৰত আৰু বাংলাদেশৰ মাজেৰে বৈ যায়। ই পৃথিৱীৰ অন্যতম দীঘল নদী। গংগা নদীৰ উৎপত্তি হিমালয়ৰ গৌমুখ নামৰ স্থানত থকা গংগোত্ৰী হিমবাহৰ পৰা। গংগা নদীৰ যমুনা, ঘঘৰা আৰু কোছি নদীকে ধৰি বহুতো উপনৈ আছে, যিবোৰে মিলি ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ নদী ব্যৱস্থা গঠন কৰে। গংগা নদীৰ অপৰিসীম সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয় তাৎপৰ্যকে ধৰি অনন্য বৈশিষ্ট্যৰ বাবে জনাজাত। এই নদীখনক লাখ লাখ হিন্দুৱে পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰে। ভাৰতৰ মানুহে বিশ্বাস কৰে যে নদীত ডুব গ’লে তেওঁলোকৰ পাপ ধুই যাব। গংগা নদীত বাৰাণসী, হৰিদ্বাৰ, প্ৰয়াগৰাজকে ধৰি কেইবাটাও গুৰুত্বপূৰ্ণ ধৰ্মীয় স্থানও আছে, য’ত প্ৰতি বছৰে লাখ লাখ তীৰ্থযাত্ৰী আকৰ্ষিত হয়। সাংস্কৃতিক তাৎপৰ্যৰ উপৰিও গংগা নদী ইয়াৰ পৰিৱেশ আৰু অৰ্থনৈতিক মূল্যৰ বাবেও গুৰুত্বপূৰ্ণ। নদী অৱবাহিকাত ৫০

স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰথম গৱৰ্ণৰ জেনেৰেল কোন আছিল? লৰ্ড লুই মাউণ্টবেটেন ব্ৰিটিছ ভাৰতৰ শেষ ভাইচৰয়, লগতে স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰথম গৱৰ্ণৰ জেনেৰেল। ১৯৪৭ চনৰ পৰা ১৯৪৮ চনলৈ স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰথম গৱৰ্ণৰ জেনেৰেল হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল। চক্ৰৱৰ্তী ৰাজগোপালাচাৰীয়ে মাউণ্টবেটেনৰ কাৰ্যকালৰ পিছত ১৯৪৮ চনৰ পৰা ১৯৫০ চনলৈ স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰথম আৰু শেষ ভাৰতীয় গৱৰ্ণৰ জেনেৰেল হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল। ব্ৰিটিছ ভাৰতৰ পৰা স্বাধীন ভাৰত আৰু পাকিস্তানলৈ ক্ষমতা হস্তান্তৰ কৰাত মাউণ্টবেটেনে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। ১৯৪৭ চনৰ ফেব্ৰুৱাৰী মাহত ভাইচৰয় হিচাপে নিযুক্তি লাভ কৰে, আৰু ১৯৪৭ চনৰ মাৰ্চ মাহত ভাৰতত উপস্থিত হয়। ভাৰত বিভাজন আৰু পাকিস্তান সৃষ্টিকে ধৰি ব্ৰিটিছৰ পৰা ভাৰতীয় নেতালৈ ক্ষমতা হস্তান্তৰ কৰাৰ দায়িত্ব মাউণ্টবেটেনক দিয়া হৈছিল। মাউণ্টবেটেনৰ সন্মুখত এটা কঠিন কাম আছিল। ভাৰতৰ ভৱিষ্যতক লৈ ইণ্ডিয়ান নেচনেল কংগ্ৰেছ আৰু মুছলিম লীগ একমতত উপনীত হ’ব নোৱাৰিলে আৰু ব্ৰিটিছ চৰকাৰে ভাৰতৰ পৰা আঁতৰি যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়। মাউণ্টবেটেনক ক্ষমতাৰ হস্তান্তৰ সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ কম সময় দিয়া হৈছিল আৰু অতি প্ৰত্যাহ্বানজনক পৰিস্থিতিত কা

ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ভাৰত প্ৰাকৃতিক আশ্চৰ্য্যৰ বিশাল শৃংখল আৰু বৈচিত্ৰময় পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ দ্বাৰা ধন্য যিয়ে বহুতো উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীক সমৰ্থন কৰে। এই প্ৰাকৃতিক সম্পদসমূহ সুৰক্ষিত কৰিবলৈ ভাৰত চৰকাৰে সমগ্ৰ দেশতে কেইবাখনো ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান স্থাপন কৰিছে। ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হ'ল জম্মু-কাশ্মীৰ ৰাজ্যৰ পূব অঞ্চল লাডাখত অৱস্থিত হেমিছ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। হেমিছ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ আয়তন ৪৪০০ বৰ্গ কিলোমিটাৰ। এই ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখন সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ পৰা ৩৩০০ মিটাৰৰ পৰা ৬০০০ মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত। ১৯৮১ চনত স্থাপিত হোৱা হেমিছ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ নামকৰণ কৰা হৈছে উদ্যানখনৰ সীমাৰ ভিতৰত অৱস্থিত হেমিছ মঠৰ নামেৰে। উদ্যানখনৰ উত্তৰ দিশত সিন্ধু নদী আৰু দক্ষিণে জাংস্কাৰ ৰেঞ্জ। উদ্যানখনৰ ঠেক ভূখণ্ডত ওখ পাহাৰ, গভীৰ গৰ্জ আৰু বিশাল বিস্তৃত আলপাইন মেডো আছে। হেমিছ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানত বহুতো বিৰল আৰু বিলুপ্তপ্ৰায় প্ৰজাতিৰ প্ৰাণী আৰু চৰাইৰ বাসস্থান আছে, যাৰ বাবে ই এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সংৰক্ষণ ক্ষেত্ৰ। বিশ্বৰ ভিতৰতে অন্যতম লুকাই থকা আৰু বিলুপ্তপ্ৰায় ডাঙৰ মেকুৰী স্নো লিপাৰ্ডৰ বাবে এই উদ্যানখন বিখ্যাত। হেমিছ

ভাৰতত প্ৰথম ৰেল কেতিয়া চলিছিল?  ১৮৫৩ চনৰ ১৬ এপ্ৰিলত ভাৰতৰ প্ৰথমখন ৰে’ল চলিছিল আৰু ভাৰতৰ প্ৰথমখন ৰে’লে মুম্বাই আৰু থানেৰ মাজত ৩৪ কিলোমিটাৰ দূৰত্ব অতিক্ৰম কৰিছিল। ভাৰতৰ প্ৰথমটো ৰেল লাইন ১৮৫৩ চনৰ ১৬ এপ্ৰিলত লৰ্ড ডালহাউজীয়ে উদ্বোধন কৰে। ১৮৫৩ চনৰ পৰা ভাৰতৰ প্ৰথম ৰেল চলাচল আৰম্ভ হৈছিল, যিটো দেশৰ ইতিহাসত এক টাৰ্নিং পইণ্ট আছিল। ভাৰতীয় অৰ্থনীতিৰ পৰিৱৰ্তন, দেশৰ বিভিন্ন অঞ্চল সংযোগ কৰা আৰু সামগ্ৰী আৰু মানুহৰ চলাচলত সুবিধা প্ৰদান কৰাত ৰেলৱেই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে। ১৮ শতিকাৰ শেষৰ ফালে ভাৰতত নিজৰ শাসন প্ৰতিষ্ঠা কৰা ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীয়ে দেশৰ বিশাল ভূ-প্ৰকৃতিৰ মাজেৰে সৈন্য, যোগান আৰু কেঁচামাল চলাচল কৰিবলৈ এক কাৰ্যক্ষম পৰিবহণ মাধ্যমৰ প্ৰয়োজনীয়তাক স্বীকাৰ কৰিছিল। ১৮৪৪ চনত ভাৰতৰ গৱৰ্ণৰ জেনেৰেল লৰ্ড ডালহাউজীয়ে ভাৰতত ৰেলৱে নেটৱৰ্ক নিৰ্মাণৰ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ায়, যাৰ বাবে কেইবাটাও পক্ষৰ পৰা যথেষ্ট বিৰোধিতা হয়। বিৰোধিতা সত্ত্বেও ভাৰত চৰকাৰে ১৮৫০ চনত ভাৰতীয় ৰে’ল আইন গৃহীত কৰে, য’ত ৰে’ল নেটৱৰ্ক নিৰ্মাণৰ অনুমতি দিয়া হয়। ভাৰতৰ প্ৰথমখন ৰে’লত মুঠ ১৪টা ডবা তিনিখন ইঞ্জিনেৰে টানি অনা হৈছিল। তিনিখন

আমেৰিকাৰ জাতীয় খেল কি? আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ বিভিন্ন খেলৰ জনপ্ৰিয়তা আৰু সমগ্ৰ দেশতে খেলা-ধূলা কৰা হয়। আনহাতে আমেৰিকাত আনুষ্ঠানিকভাৱে নিৰ্দিষ্ট ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া নাই। বেছবলক প্ৰায়ে আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু আমেৰিকাত ই এক শতিকাৰো অধিক সময় ধৰি খেলা হৈ আহিছে। আমেৰিকাৰ আন আন জনপ্ৰিয় খেলসমূহৰ ভিতৰত বাস্কেটবল, আমেৰিকান ফুটবল, আইচ হকী, ছকাৰ, টেনিছ আদি। আমেৰিকাৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় খেল হৈছে আমেৰিকান ফুটবল, যিটো পেছাদাৰী, কলেজীয়া আৰু হাইস্কুল পৰ্যায়ত খেলা হয়। নেচনেল ফুটবল লীগ (NFL) হৈছে আমেৰিকাৰ প্ৰিমিয়াৰ পেছাদাৰী ফুটবল লীগ আৰু ই প্ৰতি বছৰে লাখ লাখ দৰ্শকক আকৰ্ষণ কৰে। আমেৰিকাত আন এটা জনপ্ৰিয় খেল হৈছে বেছবল, যাক প্ৰায়ে "ৰাষ্ট্ৰীয় খেলা-ধূলা" বুলি কোৱা হয়। আমেৰিকাত বেছবলৰ এক চহকী ইতিহাস আছে আৰু ইয়াক পেছাদাৰী আৰু অপেশাদাৰী দুয়োটা পৰ্যায়তে খেলা হয়। মেজৰ লীগ বেছবল (MLB) হৈছে দেশৰ প্ৰধান পেছাদাৰী বেছবল লীগ আৰু ইয়াৰ দলসমূহ সমগ্ৰ আমেৰিকাৰ ডাঙৰ চহৰসমূহত অৱস্থিত। বাস্কেটবল আমেৰিকাতো জনপ্ৰিয় খেল, নেচনেল বাস্কেটবল এছ’চিয়েচন (এনবিএ) দেশৰ প্ৰধান পেছাদাৰী বাস্ক

হকী ভাৰতৰ জাতীয় খেল। ভাৰতবৰ্ষৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় ক্ৰীড়া আৰু ইয়াৰ ইতিহাস দীৰ্ঘ আৰু চহকী। হকী কেৱল খেল নহয় বৰঞ্চ জাতীয় গৌৰৱ আৰু ঐক্যৰ প্ৰতীক। ভাৰতত হকীৰ ইতিহাস ১৯০০ চনৰ আৰম্ভণিৰ পৰাই আৰম্ভ হয়, যেতিয়া ব্ৰিটিছে এই খেলখন দেশত প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল। প্ৰথম অৱস্থাত হকী কেৱল ব্ৰিটিছ ঔপনিৱেশিক বিষয়া আৰু তেওঁলোকৰ পৰিয়ালেহে খেলিছিল যদিও অতি সোনকালেই স্থানীয় ভাৰতীয় জনসাধাৰণৰ মাজতো ই জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰে। ১৯২০ চনৰ ভিতৰত ভাৰত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় হকীৰ এক প্ৰধান শক্তি হিচাপে পৰিগণিত হৈছিল আৰু ১৯২৮ চনৰ আমষ্টাৰডাম অলিম্পিকত প্ৰথম অলিম্পিক স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিছিল। এই জয়েৰে ভাৰতৰ হকী খেলৰ দীঘলীয়া আৰু বিখ্যাত যাত্ৰাৰ আৰম্ভণি হৈছিল। বছৰ বছৰ ধৰি ভাৰতে ফিল্ড হকীত মুঠ ৮টা অলিম্পিক স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিছে, যিটো নিজৰ বাবে এক অভিলেখ। ভাৰতীয় দলটোৱে বহু বিশ্বকাপ, এছিয়ান গেমছ আৰু অন্যান্য আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিযোগিতাতো জয়ী হৈছে। ভাৰতত তৃণমূল পৰ্যায়ত হকী ব্যাপকভাৱে খেলা হয়, আৰু বছৰটোৰ ভিতৰতে বহুতো স্থানীয় আৰু আঞ্চলিক প্ৰতিযোগিতা অনুষ্ঠিত হয়। ভাৰতত হকীৰ জনপ্ৰিয়তাৰ বহু কাৰণ থাকিব পাৰে। প্ৰথমতে, দেশত এই খেলবিধৰ এক চহকী

ভাৰতৰ প্ৰথমখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হৈছে জিম কৰ্বেট ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান, যাক কৰবেট টাইগাৰ ৰিজাৰ্ভ বুলিও কোৱা হয়। জিম কৰ্বেট ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ পূৰ্বৰ নাম আছিল হাইলী ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। ব্ৰিটিছ সাম্ৰাজ্যৰ সংযুক্ত প্ৰদেশৰ গৱৰ্ণৰ উইলিয়াম মেলকম হাইলীৰ নামেৰে হাইলী ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ নামকৰণ কৰা হৈছিল। ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ প্ৰায় এদশক পিছত ১৯৫৬ চনত ইয়াৰ নাম জিম কৰবেট ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ৰখা হয়। ১৯৩৬ চনত প্ৰতিষ্ঠা কৰা জিম কৰবেট ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ভাৰতৰ উত্তৰাখণ্ড ৰাজ্যৰ নৈনিতাল জিলাৰ হিমালয়ৰ পাদদেশত অৱস্থিত। এই উদ্যানখনৰ নামকৰণ কৰা হৈছে ব্ৰিটিছ-ভাৰতীয় সংৰক্ষণবিদ আৰু চিকাৰী জিম কৰ্বেটৰ নামেৰে, যিয়ে সংৰক্ষিত বনাঞ্চলখন প্ৰতিষ্ঠা কৰাত যথেষ্ট সহায় কৰিছিল। জিম কৰ্বেট ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ১,৩১৮ কিলোমিটাৰ বৰ্গক্ষেত্ৰত বিস্তৃত আৰু ইয়াত বিভিন্ন ধৰণৰ উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীৰ বাসস্থান। চহকী জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ বাবে জনাজাত এই উদ্যানখন বংগ বাঘৰ বাকী থকা কেইটামান প্ৰাকৃতিক বাসস্থানৰ ভিতৰত অন্যতম। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াত আন কেইবাটাও বিলুপ্তপ্ৰায় প্ৰজাতি যেনে ভাৰতীয় হাতী, স্লথ ভালুক, এছিয়াটিক ক’লা ভালুক আৰু কেইবাটাও প্ৰজাতিৰ হৰিণ