upscdream.in

হিন্দু ধৰ্মৰ প্ৰৱৰ্তক কোন? ধৰ্ম এনেকুৱা এটা শব্দ যিটো মানুহৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়। সকলোৱে নিজৰ নিজৰ ধৰণেৰে সংজ্ঞায়িত কৰে। কিন্তু হিন্দু ধৰ্মৰ কথা আহিলে সকলোৱে বেলেগ বেলেগ কথা কয়। হিন্দু ধৰ্মৰ নিজস্ব বিশ্বাস আৰু গুৰুত্ব আছে। এই কাৰণেই হিন্দু ধৰ্মৰ দ্বাৰা মানুহ অধিক প্ৰভাৱিত হয়। আমি সকলোৱে জানো যে বেছিভাগ ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠাপক থাকে। যেনেকৈ খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ বাবে যীচু, ইছলামৰ বাবে মহম্মদ বা বৌদ্ধ ধৰ্মৰ বাবে বুদ্ধ। কিন্তু আপুনি জানেনে হিন্দু ধৰ্মৰ কোনো প্ৰতিষ্ঠাপক নাই। বহুতো ধৰ্মীয় প্ৰথা আৰু মতাদৰ্শক সামৰি লোৱা হিন্দু ধৰ্ম বিশ্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি ধৰ্ম। হিন্দু ধৰ্মৰ বিভিন্ন শাখা আৰু পন্থাৰ প্ৰতিষ্ঠাপক বেলেগ বেলেগ হ’ব পাৰে, কিন্তু ইয়াৰ কোনো এজন স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত প্ৰতিষ্ঠাপক নাই। হিন্দু ধৰ্মৰ বিকাশ অতি দীৰ্ঘকালীন আৰু বহু ধৰ্মীয় আৰু দাৰ্শনিক ধাৰণাৰ সমন্বিত ফল। অধিক পঢ়ক  : আঙুৰ খোৱাৰ শীৰ্ষ ১০ টা স্বাস্থ্য উপকাৰীতা |   ভাৰতৰ আটাইতকৈ দীঘল নদী খনৰ নাম কি ? |  ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান কি ? |  ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় খেল কি ? |  ভাৰতৰ প্ৰথম গৱৰ্ণৰ জেনেৰেল কোন আছিল ? 'হিন্দু

পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ সৰু মহাদেশখনৰ নাম কি? পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ সৰু মহাদেশখন হৈছে অষ্ট্ৰেলিয়া। ভূখণ্ডৰ ক্ষেত্ৰত অষ্ট্ৰেলিয়া হয়তো আটাইতকৈ সৰু মহাদেশ হ’ব পাৰে যদিও নিঃসন্দেহে ই গ্ৰহটোৰ অন্যতম বৈচিত্ৰময় আৰু আকৰ্ষণীয় স্থান। এই বিশাল দেশ-মহাদেশখন প্ৰায় ২৯ লাখ বৰ্গমাইল (৭৬ লাখ বৰ্গ কিলোমিটাৰ) বিস্তৃত আৰু ইয়াত প্ৰাকৃতিক আশ্চৰ্য্য, চহকী সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু সকলো স্বাৰ্থ পূৰণ কৰা পৰ্যটন স্থলীৰ এক অনন্য মিশ্ৰণ আছে। অষ্ট্ৰেলিয়াৰ ভৌগোলিক স্বকীয়তা তৎক্ষণাত স্পষ্ট হৈ পৰে কাৰণ ই একমাত্ৰ মহাদেশ যিখন সম্পূৰ্ণৰূপে পানীৰে আগুৰি আছে। পশ্চিমে ভাৰত মহাসাগৰ, পূবে প্ৰশান্ত মহাসাগৰ আৰু দক্ষিণে দক্ষিণ মহাসাগৰ। ইয়াৰ বিশাল ভূখণ্ডৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে উত্তৰত গ্রীষ্মমণ্ডলীয় বৰ্ষাৰণ্যৰ পৰা আৰম্ভ কৰি মধ্য অঞ্চলৰ শুকান মৰুভূমি আৰু দক্ষিণৰ ৰসাল নাতিশীতোষ্ণ অৰণ্যলৈকে বিভিন্ন পৰিৱেশ তন্ত্ৰ। কুইন্সলেণ্ডৰ উপকূলৰ ওচৰত অৱস্থিত গ্ৰেট বেৰিয়াৰ ৰিফ বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ প্ৰবাল প্ৰাচীৰ ব্যৱস্থা আৰু ইউনেস্কোৰ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ, ই ৰঙীন সাগৰীয় জীৱৰ মাজত স্নৰ্কলিং আৰু ডাইভিঙৰ অতুলনীয় সুযোগ প্ৰদান কৰে। অষ্ট্ৰেলিয়া উল্লেখযোগ্য বন্যপ্ৰাণী

হিন্দু শাস্ত্র মতে যুগ কেইটা আৰু কি কি হিন্দু শাস্ত্ৰত "যুগ" ব্যৱস্থা নামেৰে জনাজাত সময়ৰ চক্ৰীয় ধাৰণা এটাৰ ৰূপৰেখা দাঙি ধৰা হৈছে, য'ত মহাজাগতিক যুগক চাৰিটা মূল পৰ্যায়ত বিভক্ত কৰা হৈছে: সত্যযুগ, ত্ৰেতাযুগ, দ্বাপৰযুগ, আৰু কলিযুগ। এই যুগবোৰে সামূহিকভাৱে এটা "মহাযুগ" গঠন কৰে, যিটো ৪,৩২০,০০০ বছৰ ধৰি থাকে।  ইয়াৰ পিছত এই চক্ৰটোৱে নিজকে অবিৰতভাৱে পুনৰাবৃত্তি কৰে। প্ৰতিটো যুগে নৈতিক, আধ্যাত্মিক আৰু সমাজৰ অৱনতিৰ এক ভিন্ন স্তৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, যিয়ে মানৱ গুণ আৰু মূল্যবোধৰ ক্ৰমান্বয়ে অৱক্ষয়ৰ ইংগিত দিয়ে। সত্য যুগঃ "সোণালী যুগ" বুলিও জনা যায়, এইটো সত্য আৰু সৎ যুগ। ই ১,৭২৮,০০০ বছৰ স্থায়ী হয়। এই যুগত মানুহ গুণী, আধ্যাত্মিক প্ৰৱণ আৰু ধ্যান আৰু ভক্তিৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ জীৱন যাপন কৰে। গুণে সৰ্বোচ্চ ৰাজত্ব কৰে আৰু মানুহে মহাবিশ্বৰ সৈতে মিলাপ্ৰীতিৰে বাস কৰে। ত্ৰেতা যুগঃ এই "ৰূপ যুগত" এই সময়সীমা ১,২৯৬,০০০ বছৰলৈ হ্ৰাস পায়। মানুহৰ গুণবোৰ ক্ষীণ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে, সমাজখন অলপ বেছি বস্তুবাদী হৈ পৰে। মানুহৰ আধ্যাত্মিক সংযোগ দুৰ্বল হোৱাৰ লগে লগে আচাৰ-ব্যৱহাৰ আৰু